In Engeland bestaat de palliatie als medisch specialisme. De auteur is zo'n specialiste en heeft ook een kliniek voor cognitieve gedragstherapie in de palliatieve zorg opgericht. Ze vertelt over haar ervaringen in een reeks patiëntenverhalen. De strekking is dat goed sterven altijd kan en dat je je moet voorbereiden op de dood. Uiteraard vertelt ze over de goede ervaringen; dat maakt het allemaal wel heel positief, ook haar eigen rol in het proces. Het betreft de Engelse situatie, over euthanasie wordt in één voorbeeld verteld dat de patiënt het praten erover zo beu is dat hij van Nederland teruggaat naar het Verenigd Koninkrijk! Verder is de rol van hospices daar kennelijk uitgebreider dan in ons land. De hoofdstukken dragen voor het merendeel een Engelse titel; waarom wordt niet verklaard. Een goed leesbaar boek dat zeker tot nadenken stemt.