In Miss Moeial zitten de vaste stamgasten van F.C. De Kampioenen in het cafetaria. Er komt een jonge vrouw binnen, Marcelina. Ze blijkt de nicht van Mark Vertongen te zijn en is 15 jaar eerder door hem in de steek gelaten op hun trouwdag. Marceline zint op wraak en wil op zijn minst dat Markske op zijn blote knieën om vergiffenis smeekt. Maar Markske is er niet. Hij heeft het de laatste tijd ontzettend druk met Radio Hallo. Marcelina laat weten dat ze hem niet gerust zal laten voor hij zijn excuses heeft aangeboden.
In het verdere verhaal lopen Mark en zij elkaar voortdurend mis, tot grote opluchting van Mark, die doodsbenauwd is en er nog niet aan denkt haar onder ogen te komen. Boma daarentegen wordt, hoe kan het ook anders, tot over zijn oren verliefd op haar. Marcelina kan hem helemaal manipuleren en drijft het zelf zover dat hij Pol ontslaat als trainer van de Kampioenen. De ruzie wordt op de spits gedreven, de Kampioenen slaan een stakingspost op voor het café en Boma besluit weer maar eens om het veld te verkopen. Fernand zwiert hem echter buiten wegens een domme ruzie over een 'antieke' vaas en daarom klopt hij aan bij de burgemeester, die het veld al ontruimd ziet voor een parkeergarage. Dankzij de diepe decolleté en het korte rokje van Carmen kan de verkoop worden tegengehouden.
Intussen zit Marcelina nog steeds in het cafetaria te wachten. Dan komt Bieke binnen. Ook zij had de nicht van Markske nog niet gezien. Marcelina wordt ontmaskerd. Fernand zag hem in het toilet 'pipi doen' en Bieke herkent hem onmiddellijk... het is Markske! Hij en Billy doen mee aan een televisieprogramma 'Fop je vrienden'. Nog meer hilariteit als blijkt dat 'Fop je vrienden' gefopt is door een ander programma, 'Fop je collega's'.
Miss Moeial leest als een aflevering van de tv-serie. Een heleboel misverstanden volgen elkaar op tot een klein drama dreigt dat gelukkig kan worden afgewend. Het verhaal is nogal naïef en weinig realistisch. Met een pruik, een bril en wat schmink kan Markske al zijn vrienden om de tuin leiden. De humor is flauw en wat platvloers. Carmen bukt zich in een minirokje en dus raakt Boma slaags met de burgemeester, in een overijverige poging haar te helpen. Ook de tekeningen zijn niet echt hoogstaand en bij sommige personages moet je echt je best doen om enige gelijkenis te vinden met de acteurs. Kortom, het verhaal lijkt snel in elkaar geflanst. Hec Leemans teert volledig op het succes van de televisieserie. [Nora Janssens] Verberg tekst